Vroeger werd er altijd, voordat ik ging slapen, een verhaaltje voorgelezen. Boekjes zoals Over een kleine mol die wil weten wie er op zijn kop gepoept heeft en Rupsje nooit genoeg, vond ik altijd heel leuk. Ik kon ook vaak niet slapen voordat er een verhaaltje voorgelezen werd. Er werd dus veel bij mij thuis gelezen, maar er werd dan niet heel vaak gezongen, want ik heb ook niet echt een muzikale familie. Op school kreeg ik meer met muziek te maken en er werd dan ook elke ochtend een liedje gezongen. Deze nam ik dan wel mee naar huis waardoor ik thuis ook steeds meer met muziek bezig was. Mijn favoriete liedje was Alle eendjes zwemmen in het water:
Alle eendjes zwemmen in het water
Falderalderiere
Falderalderare
Alle eendjes zwemmen in het water
Fal, fal, falderalderalderaldera
Of in de manenschijn:
In de maneschijn, in de maneschijn,
klom ik op een trapje door het raamkozijn.
Maar je raadt het niet, nee je raadt het niet.
Zo doet een vogel en zo doet een vis
en zo doet een duizendpoot, die schoenenpoetser is.
en dat is één en dat is twee
en dat is dikke, dikke, dikke tante Kee.
En dat is recht en dat is krom,
en zo draaien wij het wieleke nog eens om.
Rom-bom!
In de onderbouw moesten we vaak een boek lezen voor een verslag. Ik ging dan ook niet zo snel uit mezelf een boek lezen. Meestal keek ik op lezen voor de lijst. Op deze site stonden namelijk boeken die ze altijd wel in de mediatheek hadden en je kon je eigen niveau aanklikken zodat je nooit te moeilijke of te makkelijke boeken had. Hiertussen stond altijd wel een boek die ik wel leuk vond. Mijn favoriete genre toen, en nu nog steeds, was romantiek en triller. Best een aparte combinatie maar ik had altijd wel een beetje spanning nodig anders las ik niet veel verder dan de paar eerste bladzijdes. Dus mijn smaak in genre boeken is eigenlijk niet veranderd en ik ben nog steeds niet super fan van boeken lezen.